Barend Princen
vrijdag 30 december 2011

Tot mijn 18e heb ik gevoetbald, vanaf mijn 16e ging ik fietsen op een racefiets en vanaf mijn 17e ben ik gaan schaatsen. Met ontzettend veel plezier heb ik samen met Cristel jaren langebaanwedstrijden geschaatst. Daarnaast reed ik twee (helaas onofficiële) Elfstedentochten door het Friese land en beklom ik vele Franse Alpencols waaronder natuurlijk ook de Alpe D’Huez.
In 2009 maakte ik de Alpe D'Huzes mee als supporter van Cristel mee. Zij beklom de Alpe toen 3 keer. Mijn zoon Tim, die toen 10 jaar was, beklom een dag eerder de steile berg tijdens de Alpe D’Huzus. In 2010 en 2011 deed ik vervolgens zelf mee en wist de berg beide jaren 6 keer te bedwingen. Cristel was samen met Tim en Luuk steeds mijn trouwe supporter en zij beklommen ook weer de Alpe D'Huez tijdens de Alpe D'Huzus.
De hele week rond de Alpe D’huzes is een fantastisch sportief evenement waar een oase leeft van saamhorigheid tussen de deelnemers van ons team en de betrokkenheid tussen alle andere deelnemers en teams. En dat heeft volgens mij alles te maken met het gemeenschappelijke doel: Geld inzamelen voor KWF kankerbestrijding.

Ik weet inmiddels dat ik de berg 6 keer op één dag kan beklimmen. Maar het blijft een beproeving. Maar wat is nu één dag afzien als je anderen die veel meer afzien kan helpen in de strijd tegen kanker?
0 reacties:
Een reactie posten