Gerard Timmermans

In dit bericht een korte indruk over Gerard Timmermans. Ik ben 46 jaar, getrouwd met Annemarie en vader van twee zoons van 19 en 17 jaar en een dochter van 14 jaar.

Ieder jaar stel ik mijzelf een sportief doel. 2010 en 2011 waren voor mij het jaar van Alpe d’HuZes.


Een belevenis om nooit meer te vergeten.
Once in a lifetime? No’pe…
Het doel in 2012 wordt wederom Alpe d’HuZes, maar dan nét iets anders….

De uitdaging die ik mezelf stel is de volgende: ik ga dit jaar de Nederlandse berg één keer hardlopend en drie keer fietsend beklimmen. Dit sluit beter bij mij aan, als triathleet….

Ik sport al vanaf mijn 4de levensjaar. Ik heb 14 jaar op nationaal niveau geturnd. Na mijn turncarrière heb ik me vervolgens gestort op de triathlon. Ik heb me hierbij vooral gericht op de ¼ triathlon, omdat ik me dan op alle onderdelen kon blijven richten én het kostte me dan niet teveel tijd (met een opgroeiend gezin, studie(s) naast het werk e.d. soms een hele klus…).

Onder het mom van: “áls je het doet, doe het dan goed”, heb ik in 1992, samen met 2 collega’s van het ziekenhuis, waar ik toen werkzaam was, de marathon van New York gelopen. We hebben dit toen ook gekoppeld aan een goed doel; we hebben de opbrengst beschikbaar gesteld aan het Vicki Brown huis in Den Bosch.

Naast de vele loopwedstrijden heb ik inmiddels uren op de fiets gezeten. Zo heb ik twee keer de ‘klassieker’ Maastricht – Den Helder gefietst, staat Diekirch – Valkenswaard op de palmares en zijn de ‘heuvels’ van Luik – Bastenaken – Luik ook een aantal keer aangedaan.

In de winter van 1997 (4 januari) heb ik de Elfstedentocht geschaatst.

De laatste jaren worden de afstanden wat minder, zit ik meer op de ‘middenafstanden’ en wissel fietsen steevast af met hardlopen (vooral cross), zwemmen, coachen van een heren hockeyelftal en ben ik sinds 3 jaar verknocht aan T’ai Chi Ch’uan.




Ik ben sinds 2000 werkzaam bij Interpolis. Momenteel ben ik werkzaam als programmamanager bij de Divisie Sociale Zekerheid van Achmea.

In 2010 heb ik 5 keer de Alpe d’Heuz beklommen; vier keer samen met mijn collega Barend Princen. Je deelt op zo’n dag lief en leed én trekt elkaar door het dal als het even niet meer gaat. Na 1 week Alpe d’HuZes wordt je gegrepen door het fenomeen; één dag afzien is niks vergeleken met de strijd die kankerpatiënten iedere dag moeten leveren. Opgeven is dus inderdaad geen optie.

In 2012 wil ik Alpe d’Achmea nog één keer in de vaart der volkeren omhoog stuwen om als team én als vertegenwoordigers van Achmea een maatschappelijke bijdrage te leveren: hulp aan onze medemens in de vorm van heel veel beklimmingen én heel veel sponsorgelden.

Op mijn actiepagina kun je nog wat meer over mijn motivatie lezen. En vooral over de acties die ik binnenkort ga uitzetten. Houd deze site dus in de gaten…!

Read more...